PSYCHOTERAPIA PSYCHOANALITYCZNA
ŁUKASZ HYNEK
Psycholog ze specjalnością psychologia kliniczna oraz psychoterapeuta psychoanalityczny w trakcie szkolenia. Kandydat Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej.
Moje kwalifikacje podnoszę biorąc udział w 4-letnim całościowym szkoleniu psychoterapeutycznym, które odbywam w Psychoanalitycznej Szkole Psychoterapii w Poznaniu afiliowanej przez PTPP. Biorę również udział w licznych seminariach, fakultetach i wykładach z dziedziny zdrowia psychicznego. Swoją pracę poddaję systematycznej superwizji. Jestem uczestnikiem psychoterapii własnej.
Dotychczasowe doświadczenie zdobywałem pracując i pełniąc funkcję wolontariusza w Stowarzyszeniu na Rzecz Osób z Autyzmem ProFuturo w Poznaniu, Ośrodku Terapii Uzależnień w Gorzowie oraz w Specjalistycznym Ośrodku Wsparcia dla Osób doznających przemocy domowej.
Obecnie pracuję na stanowisku psychologa w Gorzowskim Centrum Pomocy Rodzinie. Pacjentów przyjmuje w prywatnym Gabinecie Psychoterapii Psychoanalitycznej. Pracuję w oparciu o kodeks etyczny PTPP.
To przestrzeń w której pacjent i psychoterapeuta mają możliwość na pierwszą wymianę myśli i uczuć oraz omówienie trudności z którymi zmaga się pacjent. Zwyczajowo konsultacje trwają 50 minut i są to 3 do 5 spotkań. W tym czasie psychoterapeuta ma okazję na bliższe zrozumienie powodów dla których pacjent pojawił się w gabinecie. Pacjent natomiast dowiaduje się więcej o formie pomocy proponowanej przez psychoterapeutę, o jej założeniach oraz czasie trwania psychoterapii.
Psychoterapia psychoanalityczna uznawana jest za formę pomocy w której głównym czynnikiem leczącym jest rozmowa oraz relacja, która tworzy się pomiędzy psychoterapeutą, a pacjentem. To subiektywna opowieść o obiektywnych zdarzeniach, wraz z jej niezliczoną ilością myśli, uczuć, emocji, fantazji i wewnętrznych konfliktów. Wiele z nich jest nieświadome i połączone są z naszym wczesnodziecięcym doświadczeniem, a ich trudna treść sprawiła że zostały wyparte. To nie oznacza, że znikają, wprost przeciwnie, mają one znaczący wpływ na stan naszego zdrowia psychicznego, na sposób w jaki wchodzimy w relacje z ludźmi oraz nasze ogólne patrzenie na to, jaki jest nasz wewnętrzny i zewnętrzny świat oraz jak go doświadczamy.
Psychoterapia psychoanalityczna, to również droga, która pozwala na uwolnienie ukrytego potencjału. Pacjent eksploruje i odkrywa swój wewnętrzny świat. Burzy mury, łagodzi opór i stawia czoła nowym wyzwaniom. Ta droga doprowadzić ma do wypełnienia osobistego „powołania” pacjenta i skorzystania ze specyficznego i unikalnego dla każdego człowieka idiomu.
Psychoterapia psychoanalityczna jest złożonym, często długotrwałym procesem. Rolą psychoterapeuty jest stowarzyszenie pacjentowi takiej przestrzeni w której wspólnie, często na nowo, lub po raz pierwszy w życiu, w bezpiecznym otoczeniu, pacjent będzie mógł opowiedzieć siebie. Ta opowieść przepełniona jest metaforą, wolnymi skojarzeniami, a jej twórczy proces prowadzić ma do zmiany, która powinna być stała i dająca satysfakcję.
Sesje odbywają się 2-3 razy w tygodniu i trwają 50 minut, prowadzone są w prywatnym gabinecie, a odpłatność ustalona jest indywidualnie w zależności od specyficznych potrzeb pacjenta.
To forma spotkania w której klient otrzymuje praktyczne wskazówki dotyczące możliwych przyczyn trudności z którymi się zgłasza oraz poznanie sposobów w jaki może sobie poradzić. Psychoporady, przez swoja informacyjną formę, to często pierwszy krok przed podjęciem dalszych działań związanych z diagnozą własna , lub dzieci, rozpoczęciem walki z uzależnieniem, czy do podjęcia psychoterapii.
Takie spotkania, to również empatyczna rozmowa mająca na celu wzmocnienie psychiczne zarówno w obliczu kryzysu, jak i trudnego życiowego wyzwania.
Do porad psychologicznych zachęcam osoby będące w trakcie kryzysu partnerskiego, takie, które myślą o rozstaniu, lub są w jego trakcie.
To szczególny moment zwłaszcza dla rodzin z dziećmi.
Ilość pojawiających się emocji, w których przeważają te negatywne, trudne są do pomieszczenia przez dorosłych partnerów. To często generuje nowy, lub wzmacnia już toczące się konflikty. Warto wówczas zadbać o swój stan emocjonalny i przyjrzeć się motywacją, które kierują naszym postępowaniem oraz skutkom działań jakie one wywołują.
Szczególną w tym czasie troską i uwagą należy otoczyć małoletnie dzieci, które w ze względu na etap rozwoju emocjonalnego w jakim się znajdują, w żaden sposób nie są gotowe na tego typu wyzwanie. Dzieci powinny mieć szansę na zrozumienie swojej obecnej sytuacji oraz zmian, które mogą zaistnieć w ich przyszłości. Powinny również zachowac swoja podmiotowość, by nie stać się orężem do walki jednego, lub obojga rodziców.
Porady mają na celu uniknięcie angażowania dzieci w konflikt rodzicielski, a lepsze zrozumienie własnych emocji i odnalezienie dalszej, być może bardziej autonomicznej drogi pozwolić ma rozpadającemu się systemowi rodzinnemu przetrwać, lub zminimalizować negatywne skutki rozpadu rodziny.